-
مجموعه: داروخانه معنوی
چه کسی نام سوره های قرآن را انتخاب کرده است؟
چه كسي مقدار آيات يك سوره و نام سوره ها را معين كرده است؟ و به چه دليلي اين اسامي را معين كرده است؟
الف: تعيين مقدار آيات
تعيين مقدار آيات يك سوره توسط شخص نبي اكرم ـ صلي الله عليه و اله ـ صورت گرفته است يا به عبارتي امري توقيفي بوده و رأي و نظر صحابه در آن دخالت نداشته است.[۱]
طبق روايات وارده جبرئيل هرگاه فرود مي آمد و آياتي به همراه داشت موضع و جايگاه هر آيه اي را در سوره تعيين مي كرد و آنگاه رسول خدا ـ صلي الله عليه و اله ـ آن را بر يارانش قرائت مي كرد و به نويسندگان وحي فرمان مي داد كه آن را در جاي خود بنگارند.[۲]
عثمان بن ابي العاص گويد: ما نزد رسول خدا ـ صلي الله عليه و اله ـ بوديم و ديديم كه ديدگان خود را بالا برده و سپس آن را در نقطه اي متمركز كرد و پس از آن فرمود: جبرائيل هم اكنون بر من فرود آمد و گفت آية:« إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ[۳]؛ خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزديكان فرمان مىدهد؛ و از فحشا و منكر و ستم، نهى مىكند؛ خداوند به شما اندرز مىدهد، شايد متذكّر شويد!» را در اين جايگاه از سوره قرار دهم.[۴] و مواردي ديگر از اين احاديث و روايات وجود دارد كه گوياي مطالب فوق است.
در مورد سوره ها نيز تمام سوره ها جز سورة توبه با « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» شروع و با « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» سورة بعدي تمام مي شد.
ب: تعيين نام سوره ها
هر سوره اي در قرآن كريم، همزمان با حيات رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ داراي نام و عنوان يا نام ها و عناويني بوده است كه از طريق وحي معين و مشخص گرديد و به اصطلاح اسامي سوره ها نيز امري توقيفي و با صلاح ديد شخص پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ و به فرمان خدا نام گذاري شده است.[۵] و پس از وفات پيغمبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ در طي مرور زمان هر سوره و حتي بسياري از آيات به خاطر خصوصيات و مزايا و يا اشتمال آن ها بر مسائل و موضوعات خاصي داراي عناوين و اسامي ديگر نيز گرديد؛ كه از جانب علماء به آن سور و آيات داده شد. مثلاً در فقه و اصول اسلامي بسياري از آيات داراي اسامي وعنوان هاي خاصي شدند كه به عنوان نمونه مي توان به چند مورد اشاره كرد:
آية تطهير، آية نفي سبيل ، آية نبأ و ركون و … .[۶]
ج: علل «نام» و تعيين محدوده سوره ها
۱ـ اعجاز قرآن: خداوند متعال با مشخص كردن جايگاه آيات و سور آن و هم چنين بخش بخش كردن آن ها توسط رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ در مقابل معاندين قرآن ، از آن ها تقاضاي آوردن سوره و يا سوره هايي مثل قرآن مي نمايد.
۲ ـ آسان كردن كار بر مردم و تشويق آنان بر ياد گرفتن و آموختن و حفظ كردن قرآن: زيرا اگر قرآن كريم يك متن به هم پيوسته بود حفظ و فهمش دشوار مي گشت و كار مشكل بود اما با مشخص شدن آيات و سوره ها و بخش بخش شدن،راحت تر مي توان آن را حفظ كرد.
۳ ـ دلالت هر آيه و سوره اي بر موضوعات خاص : هر آيه و سوره اي بر موضوع سخن و محور كلام دلالت مي كند، چون در هر آيه و سوره اي موضوع روشن است.
۴ ـ شادماني قاري قرآن با پايان دادن سوره اي : چون قاري و خواننده سوره اي ، سوره يا بابي از كتاب را به پايان برده و ديگري را آغاز كند شادمانتر و خرسندتر مي گردد و بر تحصيل بقية آن بيشتر برانگيخته مي شود[۷] و دوست دارد كه بيشتر بخواند و استفاده كند. بدين جهت قرآن به اجزايي تقسيم شده است.
پي نوشت ها:
[۱]. معرفت، محمد هادي، علوم قرآن، قم، انتشارات مؤسسة فرهنگي انتشاراتي التمهيد، ۱۳۷۸ ش، ص ۱۱۱ ؛ راميار، محمود، تاريخ قرآن، تهران، انتشارات اميركبير، ۱۳۷۹ ش، ص ۵۸۱٫
[۲]. ر.ك: راميار، محمود، تاريخ قرآن، ص ۵۷۴٫
[۳]. نحل/ ۹۰٫
[۴]. حجّتي، محمد باقر، تاريخ قرآن، تهران، انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامي، ۱۳۷۶ ش، ص ۶۸٫
[۵]. ر.ك: معرفت، محمد هادي، علوم قرآن، ص ۱۱۲٫
[۶]. ر.ك: حجتي، سيد محمد باقر، علوم قرآن، ص ۹۸٫
[۷]. ر.ك: راميار، محمود، تاريخ قرآن، ص ۵۸۰٫
منبع: andisheqom.com